1. Hangi kenevir tohumları seçmeli?

Günümüzde dünyada yaklaşık olarak 400 kenevir çeşidi bulunmakta. Her biri kendi şeklinde benzersiz ve farklı yetiştirme koşulları, çiçeklenme dönemi ve verim göstergelerine sahip.

Dünyada kenevirin 3 yaygın türü bulunmaktadır bunlar:

• Cannabis inndica;
• Cannabis sativa;
• Ruderalis.

İndica kenevir çeşitleri temsilcileri geniş maviye çalan yeşil yaprakları ve nödüler sapları ile ayırt edilir. Bitki yoğun ve ağır çiçek salkımları oluşturur. İndica kenevir çeşitleri genelde sedatif veya pürüzsüz rahatlama etkisini sevenler tarafından yetiştirilir.

Cannabis indica (çiçeklenme dönemi)

İndica kenevir çeşidi İran, Pakistan, Kazakistan ve Afganistan topraklarında yaygın olarak yetişmektedir. Hint keneviri, Kuzey Afrika’da da yetişmektedir.

Bitki nadiren 150 santimetreden daha yüksek büyür ve “sessiz grow” için idealdir. Hint kenevir çeşitleri evde yapacağınız mütevazi seralarda, mükemmel bir şekilde yetiştirilebilir. Cannabis indica kenevir çeşidi, yüksek reçine salınımı ile karakterizedir. Tüm yaşam döngüsü boyunca bitki dünyada birçok milletin haşiş yaptığı bolca yapışkan reçine üretir. İndica kenevir çeşidinin çiçeklenme dönemi 6 ila 10 hafta arasında sürmektedir.

Cannabis sativa Meksika’da, bazı Afrika ülkelerinde, Kolombiya, Brezilya, Tayland, Güney Hindistan ve Hawaii’de yaygın olarak yetişmektedir. Sativa kenevir çeşidi iki katlı bina yüksekliğine gelebilir ve iki metreye ulaşan kök sistemi oluşturabilir. Çalılar belirli koşullar altında 6 metreye kadar uzayabilmektedir.

Sativa kenevir çeşitlerinin uzun ve ince yaprakları vardır. Bu kenevir türündeki çiçeklenme 15 haftaya kadar sürebilir, bu nedenle Kuzey enlemlerinde dış ortam şartlarında sativa kenevir çeşitlerini yetiştirmek önerilmemektedir.

Sativa kenevir çeşidinin sahip olduğu etki, yüksek, öforik sıçrama olarak tanımlanabilir. Kenevir çeşitlerinin bu türünü kullandığınız zaman güç ve canlılık artışı hissedersiniz.

Ruderalis – vahşi kenevir türü. Sibirya’da ve Rusya’nın diğer birçok bölgesinde yaygındır. Bitkiler nadiren 70 santimetreden daha yüksek büyür ve rekreasyon amaçlı kullanılmaz. Ruderalis neredeyse THC içermez ve teknik kenevir çeşidi olarak kabul edilir.

Ruderalis kenevir çeşidinin benzersiz bir özelliği bulunmaktadır, kısa vejetatif dönem. Kenevir çeşidinin bu türünde vejetatif büyüme dönemi neredeyse yok denilecek kadar kısa. Bu özellik yeni çeşitlerin ıslahında yer aldı ve ruderalis sayesinde artık kısa bir ömrü olan otomatik çiçeklenen melezlere sahibiz.

Ruderalis

Olgunlaşma zamanı ve otomatik çiçeklenme özellikleri ruderalis’in sahip olduğu tek özellik değil. Kuzey iklim koşullarının kısa ve soğuk yaz ayları ruderalise, inanılmaz canlılık ve çeşitli hastalıklara karşı kalıcı bağışıklık kazandırdı.

Günümüzde %100 orijinal sativa veya indica tohumlarını bulmak oldukça problematik. Bitki ıslah uzmanları yeni kenevir çeşitlerinin atılımı için indica ve sativa’yı çaprazlayarak, benzersiz melezler elde ettiler. Kenevir tohum mağazalarında sunulan çeşitlerin çoğu %80 indica ve %20 sativa + istikrarlılık kazandırmak için ruderalis. Sıkça %60 sativa ve %40 indica veya tam tersi kombinasyonunu bulabilirsiniz. İki farklı tür aralarında çaprazlandığında kullanımından doğan etki de karışık olacaktır. İndica %60 ve sativa %40 gen bileşeni göstergeleri ile bir melez tohumu satın alarak, 30 – 40 dakika boyunca öforik yükseliş ve sonrasında da yavaş yavaş huzur dünyasına pürüzsüz bir dalış etkisi bekleyebilirsiniz.

Mağazalarda hangi kenevir tohumları sunulmaktadır

Dünya ıslah uzmanlarının titiz çalışmaları sonucunda günümüzde mevcut olan tohumlar:

• Dişileştirilmiş kenevir çeşitleri;
• Otomatik çiçeklenen kenevir çeşitleri;
• Düzenli kenevir çeşitleri.

Dişileştirilmiş kenevir tohumları

Dişileştirilmiş kenevir tohumlarından sadece dişi bitkiler oluşmaktadır. Yetiştirici erkek temsilcilerinin istilası ile “savaşmak” zorunda kalmayacak ve gerçek bir sensimilya, yani döllenmemiş dişi bitki büyütebilecek. İstisna, hermafrodit olabilir- kenevir bitkilerinde erkek ve dişi üreme organları oluşur. Bitkilerde hermafrodit belirtilerinin ortaya çıkışı ani sıcaklık değişimlerinden oluşan stres, kırpma veya aşırı gübreleme nedeniyle olabilir.

Yetiştirme tekniğine bağlı kalmadan dişileştirilmiş kenevir çeşitlerinin birçok artıları var:

• Yetiştiriciler için en önemli avantaj tohumlardan sadece %100 dişi bitkilerin büyümesi ve nihai ürünün kalitesi düzenli çeşitlerden daha düşük olmaması.
• Yüksek bağışıklık. Bilinen dişileştirilmiş kenevir çeşitlerinin birçoğu, düzenli kenevir çeşitlerine nazaran daha az küf salgınlarına maruz kalır ve çeşitli zararlıları cezbetmez.
• Yüksek verimlilik.

Dişileştirilmiş tohumların eksisi, yetiştiricinin sevdiği kenevir çeşidinin tohumlarını elde etmesi olanaksızdır, çünkü sensimillia’yı tozlayabilecek erkek bitkiler yetişmez.

Otomatik çiçeklenen kenevir çeşitleri

Tohumların isimlerinden, onları diğer kenevir çeşitlerinden ayıran ana karakteristik özelliğini anlayabilirsiniz. Otuz yıl boyunca bitki ıslah uzmanları, otomatik çiçeklenme özelliğine sahip, yeni kenevir çeşitlerini çıkarmaya devam ediyor. Sunulan kenevir çeşitleri sıkıcı ve uzun vejetatif döneme sahip değiller ve seçilen türe bağlı olarak tüm yaşam döngüsünün süresi 55 ila 80 gündür.

Otomatik çiçeklenen kenevir çeşitleri sürekli bakım gerektirmez ve kalıcı bağışıklığı, küf ve mantar sorunlarına direnmeye yardımcı olur.

Otomatik çiçeklenen kenevir çeşitlerinin artıları:

• Kısa yaşam döngüsü. Yetiştiriciye sezonda birkaç hasat alma olanağı tanır;
• Kompakt ve göze çarpmayan. Bitki yüksekliği 100 santimetreye kadar ulaşır;
• Yüksek bağışıklık. Otoçiçeklenen kenevir genlerinde efsanevi kenevir çeşitlerinin ve ruderalis genleri bulunur. Bu karışım otoçiçeklenen kenevir çeşitlerine yüksek bağışıklık kazandırmıştır.

Otomatik çiçeklenen kenevir çeşitlerinin eksileri:

• Otomatik çiçeklenen kenevir çeşitleri kısa yaşam döngüsüne sahip olduğundan çok sayıda çiçek salkımı oluşturacak zamana sahip değiller, bu nedenle otomatik çiçeklenen kenevir çeşitlerinin ana dezavantajı düşük verim olarak düşünülebilir.
• Yetiştirici seçtiği kenevir çeşidine bağlı olarak bir bitkiden 30 – 80 gram hasat bekleyebilir. Tabii ki de daha verimli strainler de var. Bunlar XXL etiketi ile markalanırlar, Auto Amnesia XXL gibi. Böyle tohumlardan bitkiler 120 – 150 santimetre yüksekliğe kadar ulaşmaktalar ve uygun bakım ile 200 gram bol reçineli sömek kitlesi oluşturabilirler.
• Otomatik çiçeklenen kenevir çeşitlerinin genlerinde ruderalis varlığı THC içerik seviyelerini etkiler, ancak her yıl aktif maddenin daha yüksek göstergesi olan yeni çeşitler üretilmektedir.

Düzenli kenevir çeşitleri

Düzenli tohumlar – klasiktir. Yetiştirici kendi tohumlarını alma fırsatı bulacak, çünkü regüler kenevir tohumlarından hem erkek hem de dişi bitkiler büyür. Tohumlarda erkek ve dişi bitki oranı kabaca eşittir, ancak tüm dikilen fidelerden dişi bitki oranı %80 ve erkek %20 ve bazen tam tersi olur. Yetiştirici sensimilla bitkisi almak istiyorsa, cinsiyetlerini gösterdikten hemen sonra erkek bitkileri plantasyondan çıkarması gerekir. Otomatik çiçeklenen melezlerin aksine düzenli kenevir çeşitleri, çiçeklenme dönemine yalnızca ışık günü kısaldığında girmektedir. Kapalı ortam yetiştirme şartlarında yetiştirici ışık modunu ayarlayarak bitkilerde çiçeklenme dönemi başlatabilir.

Kenevir üreticilerinden kenevir tohumu almayı tercih etmeniz önerilir. İnternet dolaylarındaki birçok mağaza satılan tohum materyaline kefil olmaz, bu nedenle seçim meselesine ciddi bir şekilde yaklaşmanız gerekir. Rusya ve Belarus sakinleri için kaliteli tohumların edinimi ile ilgili sorun her zaman keskin olarak ortada durdu. Birkaç ünlü tohum bankasının da bulunduğu Hollanda’dan gelen posta gönderileri her zaman ek denetime tabi tutulur. Tohumların bulunacağı paket, hedefe ulaşmayabilir. Tohum mağazası özgünlük ya da başla bir marka garanti ederse, sidbank resmî web sitesine gidip, ortaklar listesini kontrol etmekten daha kolay bir şey yoktur. Sadece kendini ispatlamış mağazalara veya özel ıslah uzmanlarına güvenin.

2. Kenevir tohumları doğru şekilde nasıl çimlendirilir?

Kenevir tohumlarını çimlendirmenin birçok yolu bulunmaktadır. En basit ve kolay erişilebilir yol, pamuklu diskler arasında çimlendirmektedir.

Tohum malzemesi 12 saat boyunca normal suda ıslatılır. Bazı kenevir yetiştiricileri tohumları dezenfekte etmek ve çimlenme oranını artırmak için suya birkaç damla hidrojen peroksit (oksijenli su) ilave eder.

Belirtilen süre geçtikten sonra tohumlar, nemli pamuk diski arasına konulur ve bir diğeri ile örtülür. Daha sonra diskler Petri bardağına veya küçük su içeren plastik bir kaba yerleştirilir, su seviyesi alt diskin biraz altında olmalıdır.

Kaptaki disklerin nemini sürekli olarak izlemeniz gerekir. Tohumların kurumasına izin vermemelisiniz.

Plastik kap veya Petri bardakları yerine, normal plastik torba kullanılabilir. Tohumları içeren diskler yerleştirilir, hafifçe şişirilir ve bağlanır.

Bir ila üç gün sonra tüm tohumlar filizlenecek ve dikim için hazır olacaklar.

3. Kenevir tohumlarını nasıl ve nereye dikmeliyim?

Filizlenmiş kenevir tohumları çok hassas ve kırılganlar. Beyaz kökçük yanlışlıkla kırılabileceğinden, elle dikmeye çalışmayın. Tohumları toprağa taşımak için cımbız kullanın.

Beyaz kökçük bitkinin gelecekteki köküdür, bu nedenle toprağa dönük konulmalıdır ve tohum kutusu yukarı bakacak şekilde olmalıdır.

Bitki yetiştirme kutusuna veya ev yapımı seraya dikilmesi planlanıyorsa, tohum 5 litreden başlayan saksılara, 0,5-1 santimetre derinliğe ekilmelidir. Toprakta çukur chopstick ya da birbirine tutturulmuş üç kibrit yardımı ile yapılmalı ve daha sonra pülverizatör yardımı ile bolca sulanmalıdır. Tohumu çok derine ekmeyin. Uzun bir süre beklemek zorunda kalır ya da tohum tamamen çıkamayacaktır.

Tohum ekiminin temel kuralı şöyle der: “tohum kabuğu hafifçe kabarık bir zemin ile örtülmelidir.” Tohum toprağa indirildikten sonra her gün pülverizatör yardımı ile toprak yüzeyini nemlendirebilirsiniz.

Daha uzun yoldan gidilebilir ve çatlamış kenevir tohumu turba tabletine dikilebilir. Filiz ortaya çıktıktan sonra tablet ile birlikte toprağa ekebilirsiniz.

Seçilen kenevir çeşidine ve fenotipine bağlı olarak, yetiştiricilikte kullanacağınız saksı kapasitesi de farklılık gösterecek. Kenevir ailesinin birçok bitkisi büyük kök sistemine sahiptir ve bazıları da o kadar fazla değildir. Genel olarak 7 ila 15 litre hacme sahip saksılar kullanılmaktadır. Amerikan High Times dergisinin baş editörü olan Danny Danko, “Ot” dergisine verdiği röportajda, tüm yetiştiricilerin 20 litrelik saksılar kullanmalarını önerdi. Ona göre bu tür kapasitelerde en büyük kök sistemine sahip kenevir çeşidi sıkışıklık hissetmeyecek ve otomatik çiçeklenen kenevir türleri ise, tüm potansiyellerini ortaya çıkaracak ve yetiştiriciyi inanılmaz bir hasat ile ödüllendirecek.

4. Growbox nedir ve ne ile donatılıyor?

Growbox yansıtıcı malzeme ile kaplanmış bir dolap veya sızdırmaz bir tente. Günümüzde bu tür ev seralarının bir sürü çeşidi bulunmaktadır. Birçok yetiştirici özellikle yeni başlayanlar, kendi küçük vahalarını oluşturmak için çalışıyor ve en uyanık olanları ise doğrudan bilgisayar sistem bloklarında yetiştiriyor.

Küçük bir growbox yapmaya karar verirseniz, dolap veya komidine ihtiyacınız olacak. Yetiştirme alanı içeriden yansıtıcı malzeme ile kaplanır ve birkaç delik yapılır. Deliklerin bir tanesi temiz hava girişi sağlayacak fan için, diğeri çıkış için. Growbox’ta aktif karbon filtresi havalandırma sistemine bağlanır. Düşük koku potansiyeline sahip sadece bir bitki yetiştirilecekse, aktif karbon filtresi kullanımı gerekmez. Ana aydınlatma ortada tutturulur ve yan aydınlatma isteğe olarak ayarlanır. Seranız çok küçükse, bitki sıkışık hissedecek ve buna ek olarak bükülmek zorunda kalacak. Bu tür deneyler ilk yetiştirme deneyimi için uygun değildir, bu nedenle daha geniş bir dolap yapmanız veya hazır bir çözüm satın almanız gerekir.

5. Kenevir ekimi için hangi aydınlatma uygundur?

Işık, su, hava ve toprak (besleyici ortam), doğru büyüme için kenevir bitkisine gerekli olan 4 temel unsurdur. Kenevir bitkisi ışık enerjisini fotosentez yardımı ile kimyasal forma dönüştürür. Bu enerji, yeni hücreler oluşturmak için bitkiye gereklidir. Aydınlatma yoğunluğu ve şiddeti ne kadar yüksek olursa, gelecekteki hasat hacmi ve kalitesi ona göre yüksek olacaktır.

Dış ortam koşullarında bitkiler güneşin enerjisi ile beslenir, ancak nerd evde kenevir yetiştirmeye karar verirse nasıl olur? Başlangıçta uygun yapay bir aydınlatma kaynağı belirlemeniz gerekir.

Günümüzde en yaygın lambalar enerji tasarruflu lambalar, HPS ve LED lambalardır. Profesyonel yetiştiriciler çok sayıda deneyin azimlerini doğrulamamasına rağmen, yalnızca yüksek basınçlı HPS lambalar kullanmayı önermekteler. Örneğin otomatik çiçeklenen kenevir çeşitlerin kültivasyonunda 600 watt şiddetine sahip HPS lamba satın almanız gerekmez. Otomatik çiçeklenen kenevir türleri için 150 watt şiddetine sahip, enerji tasarruflu lambalar kullanılabilir.

Bitkileriniz için aydınlatmayı hesaplamak için growbox’un hacminin yanı sıra, bitkinin kökünden lambaya kadar olan yüksekliği, bitki sayısı ve alan boyutunu göz önünde bulundurmanız gerekir.

Bir metre karelik bir growbox için aşağıdaki yönergeleri kullanabilirsiniz:

• HPS yüksek basınçlı lamba - 150-300 watt
• Enerji tasarruflu lamba – 100-350 watt
• LED – 100-300 watt

Böyle bir aydınlatma altında güvenle 5 kenevir bitkisine kadar yetiştirebilirsiniz ve bir bitki için bu aydınlatma fazlası ile yeterli olacaktır.

Bitki tepesinin yanmaması için, ışık kaynağına olan mesafesi sürekli olarak kontrol etmeniz gerekir. Yüksek basınçlı HPS lambalar büyük miktarda ısı üretirler, bu nedenle çalıdan 40 – 60 santimetre mesafede yerleştirilmelidir. Enerji tasarruflu veya LED lambalar kullandığınızda yanma konusunda endişelenmenize gerek yoktur ve lambalar 15 – 30 santimetre mesafede yerleştirilebilir.

6. Aydınlatma modu nedir?

Işık modu bitki aydınlatma yoğunluğunu ve süresini içerir. Doğal çevre koşullarında fotoperiyodlu düzenli kenevir çeşitleri, gece günden daha uzun olduğunda çiçeklenmeye başlarlar. Orta enlemlerde böyle zaman ağustos ayı sonunda eylül ayı başlarında gelir. Kapalı ortam şartlarında yetiştirici, bitkisinde çiçeklenme başlangıcını kendisi tetikleyebilir.

Bitki gelişiminin ilk aşamasında 18/6 ışık modu gereklidir, burada 18 saat sürekli aydınlatma ve 6 saat dinlenmeye ayrılmalıdır. Bu mod güneşin gece geç saatlerde battığı ve sabahın erken saatlerinde ortaya çıktığı yaz dönemine denk gelir. Böyle bir aydınlatma ile bitki bolca yeşil kütle oluşturur ve yuları çekilir. Bu gelişim aşaması, vejetatif aşama olarak adlandırılır. Kenevir bitkisini vejetatif aşamada birkaç yıl boyunca tutabilirsiniz, böylece klonlarınız için sürekli bir dönore sahip olursunuz.

Vejetatif dönem sona erdiğinde ve yetiştirici bunu kendi başına tanımladığında, bitki ağustos-eylül aylarında güneşin hareketini taklit eden farklı bir rejime ihtiyaç duyar. Kapalı ortam şartlarında bu aydınlatma koşullarını oluşturmak çok zor olmayacak. Sadece lamba zamanlayıcısını 12 saat ışık ve 12 saat karanlık olarak ayarlamanız yeterli olacaktır.

Otomatik çiçeklenen kenevir türleri ışık modlarının değişimine ihtiyaç duymaz. Onların yetiştirilmesi için 20/4, 20 saat ışık ve sadece 4 saat gece için lamba zamanlayıcısını ayarlamanız tavsiye edilir.

7. Havalandırma nasıl olmalı?

Havalandırma, sağlıklı kenevir büyütülmesi için gerekli olan ana unsurlardan biridir. Temiz hava eksikliği bitkinin ölümüne neden olabilir. Ev vahasında havalandırma kenevir yaşam desteğinin üç unsurundan sorumludur:

• Nem;
• Karbon dioksit seviyesi;
• Ortam sıcaklığı.

Yetersiz havalandırma veya tamamen yokluğunda bitki kök sistemi hastalıkları, çiçek salkımlarının çürümesi, yeşillik yanıkları, mantar ve küf salgınları oluşabilir.

Growbox havalandırılmasını doğru bir şekilde hesaplamak için: “growbox’taki hava 1 saat içinde en az 30 – 40 kez değişmelidir” kuralını göz önünde bulundurmamız gekir.

En uygun fan seçimi için growbox alanını belirlemeniz gerekir. Growbox genişliği 1.2 m, 1.2 m uzunluğunda ve 1.5 m yüksekliğinde olduğunu varsayalım böylece: 1,2*1,2*1,5 = 2,16 bu growbox’unuzun hacmidir. Şimdi hacim hava yenilenmesi sayısı ile çarpılır (bizim durumumuzda 40 olacaktır). 2,16*40 (saate bir) = 86,4. Böylece 1,2x1,2x1,5 boyutlarında bir growbox için gerekli havalandırma gücünü hesaplamış olduk.

Growroomda kullanılacak havalandırma sistemine aktif karbon filtresi takılırsa, fan gücü biraz daha büyük olmalıdır, karbon filtresi hava akışını yavaşlatacaktır.

Havalandırma için ekstra akış fanı kurulumu gerekmez. Pasif havalandırma tekniği kullanılabilir veya kutunuzu temiz hava ile sürekli olarak dolduracak, bilgisayar soğutucusu fanı kullanabilirsiniz.

8. Koku. Nasıl yapmalı?

Çiçeklenme sırasında kenevir bitkisi keskin ama hoş bir koku salgılar. Kenevir ekiminin yasa ile cezalandırılan ülkelerde şüphesiz ki, yetiştirme alanı aktif karbon filtresi ile donatılmalıdır. Özellikle evde üç veya daha fazla çalı yetiştirmek isteyen yetiştiriciler için bu geçerlidir.

Ekim için tohum seçiminde “soluk” koku etiketine sahip kenevir çeşitleri seçilmelidir. Bitkiler çiçeklenme döneminde narenciye ve baharat kokularının keskin tonlarına sahip değildir, bu nedenle komşuların dikkatini çekmeyecektir.

Her kenevir çeşidi benzersiz bir tada sahiptir, kimyasal amonyak kokusunu salgılayan türler bulunur ve onun tam aksine tropik meyve, peynir ve limonun tonlarına sahip çeşitler bulunmaktadır.

Yetiştirici growbox’u aktif karbon filtresi ile donatamıyorsa, o zaman düzenli olarak tütsü yakabilir veya özel mağazalarda satılan “koku susturucularını” satın alabilir. Koku susturucusu 60 gün kadar kullanılabilir.

Piyasadaki çoğu koku nötralizörlerin aksine “ONA” kokuyu maskelemek yerine, ortadan kaldırır. Bu araç karbon filtresi kullanmayan çoğu yetiştirici tarafından güvenle kullanılmaktadır.

9. Yetiştirme alanında nem seviyesi nasıl ayarlanmalı?

Kenevir bitkisi en iyi %50 – 60 nem seviyelerinde yetişmektedir. Bundan daha kurak şartlarda yetiştirici iyi bir hasat elde edemeyecektir ve bu normu aşan durumlarda ise küf ve mantar gibi salgınların oluşumuna neden olabilir.

İlk yapmanız gereken şeylerden biri, hidrometre satın almanızdır. Bu cihaz çok pahalı değildir ve ondan bir sürü yarar sağlayabilirsiniz. Yetiştiriciye nem seviyesini söyler ve yetiştirme alanındaki iklim değişikliklerine zamanında tepki vermesine yardımcı olur.

Büyük growbox’larda gerekli nem seviyesini korumak için, özel nemlendirici gerekir. Çok pahalı değildir ve aliexpress gibi mağazalardan çok daha ucuza alınabilir. Nemlendiriciler yerleşik bir zamanlayıcıya sahiptir ve gerekli nem seviyesini muhafaza etme işlevine sahiptir. Yetiştiriciden gereken tek şey, zamanında nemlendiriciye su eklemektir.

Küçük growbox’larda eski nemlendirme yöntemleri kullanılabilir. Yetiştiriciye büyük su dolu bir kavanoz gerekecek. Kavanozu saksı yanına yerleştirip, su azaldıkça su eklenmesi gereklidir.

Sır! Hasat öncesi 10 – 15 gün önce, nemi yapay olarak %20-25’e düşürebilirsiniz. Böyle bir kuruluk ile sömekler nemi korumak için kapanmaya başlayacak ve çok sayıda reçine üretmeye başlayacaklar.

10. Kenevir ekimi için uygun olan toprak türleri hangileri?

Besleyici substrat hem hasat miktarını hem de ekstra gübre gereksinimini etkiler. Kenevir ekimi için hazırlanacak toprak gözenekli bir yapıya sahip olmalı ve kabarık olmalıdır.

Yeni başlayan yetiştiriciler kenevir yetiştirmek için kendi toprak karışımını hazırlayabilir veya hazır olarak satın alabilirler. Satın alınan toprakta eser elementlerinin en uygun göstergesi 200 (fosfor) x 200 (potasyum) x 200 (azot)’dir. Böyle göstergelere sahip 5 litre toprağa 2-2,5 litre vermikülit eklemeniz halinde uygun substrat elde etmiş olursunuz.

Toprak satın alırken pH seviyesine dikkat ettiğinizden emin olun. pH göstergesi 6-6,5 göstergelerini geçmemelidir.

Kenevir yetiştirmek için kendi toprağını hazırlamak isteyenler için Danny Danko’dan bir tarif önerilebilir:

Tarif №1 20 litrelik saksı için

• 10 litre komposto toprağı;
• 3 litre turba veya hindistancevizi lifi;
• 2,5 litre humus;
• 3 litre vermikülit veya büyük perlit;
• Yarım fincan dolomit kireci;
• 1-1,5 litre at gübresi.

Tarif №2 10 litrelik saksı için

• 5 litre komposto toprağı veya 20/20/20 göstergelerine sahip hazır mağaza toprağı;
• 2 litre büyük perlit veya vermikülit;
• 1 litre hindistancevizi torfu;
• 0,7 litre humus;
• 1 litre nehir kumu.

Tarif №3 (tembel) 10 litrelik saksı için

• 7 litre komposto veya 20/20/20 göstergelerine sahip hazır mağaza toprağı;
• 2 litre vermikülit;
• 1 litre hindistancevizi torfu.

Toprak karışımı malzemeleri iyice aralarında karıştırılmalı ve bolca sulanmalıdır. Toprağa bitkileri ekmeden önce, bir iki gün demlenmesine izin verin.

Dış ortam yetiştirme şartlarında ısırgan otu altında toprak kullanılabilir. Komposto toprak ve humus ile karıştırılır ve bolca sulanır. Besleyici bakımdan yetersiz toprak için at gübresi granülleri yardımcı olacaktır.

Yetiştirici otomatik çiçeklenen kenevir türünü yüksek besleyici toprağa ekiyor ise, gübreleme bitki yaşamının 40’cı gününden sonra başlanabilir. Aynı kural fotoperiyod kenevir çeşitleri için de geçerlidir. Toprak gerekli tüm besin değerlerini içeriyor ise, ekstra 1,5 gram sömek almak umuduyla bitkiyi “zehirlemek” mantıklı değildir. Böyle bir deney bitkinin ölümüne neden olabilir.

11. Kenevir bitkisini sulama sıklığı ne olmalı?

Kenevir bitkisi sulamasında yanlış bir yaklaşım, tüm acemi yetiştiricilerin yaptığı ana hatadır. Kenevir bitkisi suyu çok seviyor ve hatta üzerinde mükemmel bir şekilde yetişiyor (hidroponik sistem), ancak sürekli olarak sularsanız bitkiyi mahvedebilirsiniz.

Bitki kök sistemi oksijene ihtiyaç duyar ve yokluğunda da asfiksi belirtileri oluşur. Her sulama sonrasında yaşam için gerekli oksijen dışarı atılır ve yetiştiricinin ana amacı, sulama ile kök sisteminin özgürce nefes alabilmesi arasındaki dengeyi elde etmektir.

Vermikülit ve hindistancevizi lifi ilavesi ile kabarık toprak yapısı, saksıdaki drenaj deliklerinden aşırı suyun dışarı atılımını ve hızla nem emilimini ve uzaklaştırılmasını teşvik edecektir.

Transfüzyonlarla zararlı hataları önlemek için nemin besleyici substratta birikmesine izin vermeyen ve fazlalıkların atılmasına yardımcı olan bez saksılar kullanmanız önerilir. Ayrıca plastik saksılarda ekstra delikler yapılabilir ve favorinize yeterli miktarda oksijen sağlayabilirsiniz.

Kenevir bitkisi nem ve kurak dönemlerin dönüşümlü olarak olmasını sever. Bu nedenle acemi yetiştirici besleyici toprağın kuruması için zamana sahip olacağı aralar halinde sulama gerçekleştirebilir.

Kenevir bitkisi toprağı kurudukça dinlenme sonrasında lamba açılmadan önce sulanmalıdır. Esrar kaç kez sulanmalı sorusuna kesin bir cevap vermek mümkün değildir, çünkü bu saksının hacmine ve çalının büyüme aşamasına bağlıdır. İlk aşamada filizler pülverizatör yardımı ile nemlendirilebilir ve büyüdükçe bu gereksinim artış gösterecektir. Yetişkin bir bitkinin sulanma ihtiyacını belirlemek çok basittir, toprağın yüzeyine parmaklarınızla dokunun eğer kuru ise, bitkinin sulanma zamanı gelmiştir. Ortalama veriler dikkate alınırsa her 3,5 litre toprak için 1 litre su gereklidir.

12. Kenevir bitkisi ne zaman gübrelenmeye başlanabilir?

Kenevir çalı gelişiminde üç ana besin unsuruna ihtiyaç duyar: yeşil kütle ve güçlü gövde oluşturmak için azot, çok sayıda çiçek salkımı oluşturmak için fosfor ve büyük miktarda reçine salınımını teşvik eden ve ayrıca tadını ve rengini etkileyen potasyum. Listelenen kenevir besin unsurlarının yanı sıra bor, demir, bakır, klor, sodyum, kobalt, çinko, nikel, manganez vb. de gereklidir.

Kenevir yetiştirilirken gübreleme özellikle yeni başlayanlar için çok hassas bir konudur. Yetiştiricinin hangi çeşit kenevir yetiştirdiğine bağlı olarak ve bu çeşidin otomatik çiçeklenen ya da fotoperiyodlu olup olmadığı, gübreleme süresini ve bileşimini etkiler.

Eğer yetiştirici otomatik çiçeklenen kenevir çeşidini hazırladığı yüksek besleyici toprak karışımı veya hazır mağaza toprağında yetiştiriyorsa, gübreleme işlemlerine çalının 40’cı gününden sonra başlayabilir veya hiç yapmayabilir. Otoçiçeklenen kenevir türlerinin kısa yaşam döngüsü onları sadece su yardımı ile yetiştirmenize izin verir.

Gerçek tıbbi kenevir çeşidi sadece organik gübreler kullanarak elde edebilirsiniz. Kimyasal gübreleri ticari üreticiler için bırakmak en iyisi.

Kimyasal ve organik gübre kullanımı arasındaki fark, çalı veriminde küçük bir sapma ile ifade edilir. Bu fark “kimyasal” gübrelerin lehine hazır ürünün ağırlığının %+15 artışı ile ifade edilir, ancak lezzet kalitesi ve nihai ürünün yanabilirliği organik gübrede yetiştirilen kenevirde daha yüksektir.

Otomatik çiçeklenen kenevir türlerin yetiştirilmesi için kullanılacak organik gübre biyogumus, komposto toprak, at gübresi, granülleri de dahil olmak üzere her türlü “komposto” kullanabilirsiniz. Çok basit yapılır: at gübresi granülleri ılık su ile bir kova içinde demlendirilir ve elde ettiğiniz çay ile bitkiler temiz su ile dönüşümlü olarak yaşamlarının 40’cı gününden sonra sulanır. Aynı “çay” konsantre biyogumus’tan hazırlanabilir.

Önemli! Otomatik çiçeklenen kenevir türleri için gübreleme sadece hindistancevizi torfunda veya besleyicilik bakımdan yetersiz olan topraklarda yetiştirme durumlarında gereklidir.

Fotoperiyod kenevir çeşitleri yetiştirirken yetiştirici kendisi hangi gübrelemeyi kullanacağına karar verebilir. Yüksek besleyici toprak kullanılıyorsa vejetatif büyüme döneminde bitki gübreleme istemez, ancak çiçeklenme dönemine girildiğinde bazı ekstra gübre gereksinimleri doğabilir. Organik gübreler kullanabilir veya çiçeklenme için özel kimyasal gübreler satın alabilirsiniz.

Günümüzde kapsamlı kenevir gübreleri sunan, gübre üreticileri bulunmaktadır. Bu tür gübreler farklı kaplarda satılmaktadır: biri vejetatif büyüme için, diğeri çiçeklenme aşaması için. Onlarla deney yapmamanız ve talimatları adım adım takip etmeniz gerekir.

Hindistancevizi torfu veya yetersiz besleyici elementlere sahip topraklarda, gübrelemeye 4 haftadan sonra başlanabilir. Onları programlı ve su ile değişimli bir şekilde uygulamanız gerekir.

Hasattan 10 – 15 gün önce kimyasal gübre kullanımını durdurmanız gerekir, aksi taktirde sömeklerin tadı “vitaminlere” benzeyecektir.

13. Kenevir yetiştirme teknikleri nelerdir?

Günümüzde en yaygın kenevir yetiştirme teknikleri şunlardır:

• SCROG;
• SOG;
• LST (low stress training).

SCROG (yeşillik ekranı) – fotoperiyod kenevir çeşitlerinin yetiştirilmesinde kullanılan en yaygın ve kolay yöntemdir. Yöntemin kilit noktası büyüyen kenevir çalıları üzerinde örgü germektedir. Bitki dalları ızgaralardan dışarı doğru çıkmaya başladığında yetiştiriciler sömekleri geri iterek “yeşil ekran” oluştururlar.

Yetiştirici ızgara kullanarak kenevirin yanal dalların büyümesini teşvik eder ve sonuç olarak tek bir merkezi kola yerine, aynı büyüklükte sömekler (mikrofonlar) elde eder. Vejetatif dönemin uzun süre tutulabileceği göz önüne alındığında, mütevazi bir boksta bile sadece bir – iki çalı ile 1x1 m’lik tüm ekran doldurulabilir.

Bitkinin verimi önemli ölçüde artar, çünkü şimdi tüm çiçek salkımları aynı miktarda ışık alacaktır.

Yeşillik ekranı tekniğinin eksileri:

• Izgara altındaki sürgünlerin bükülme işlemi oldukça zaman alıcıdır ve günlük olarak dikkat etmenize ihtiyaç duyar;
• Yeşillik ekranı yöntemi bitkilerin sulanması ile bazı rahatsızlıklar yaratır. Bir veya iki çalı büyüdüğünde ve 5 – 10 çalının bir arada yetiştiğinde sulama biraz zor hal alabilir;
• Her kenevir çeşidi eğitimlere ve bükülmeye yenik düşmez. Az sayıda yeşil kütle ve tek bir merkezi kola oluşturan kenevir çeşitleri vardır. Onlar SCROG yöntemi için uygun değiller;
• SCROG yöntemi ile yetiştirilen kenevir bitkisi, yetiştirme ortamından hasat zamanına kadar dışarıya çıkarılamaz, bu da aşırı gübreleme nedeniyle kök sistemine yıkama gerektiren durumlarda bunu yapamayacağınız anlamına gelir;

Ekran boyutu kullanılan lambanın şiddetine doğrudan bağlıdır. Aydınlatmada kullanılacak 150 watt HPS lamba durumunda iki metrelik bir ekran germek mantıksız olacaktır. Lamba gücüne bağlı ortalama ekran boyutları şunlardır:

• HPS 150 – 0,4 x 0,4 metre;
• HPS 250 – 0,6 x 0,6 metre;
• HPS 400 – 0,7 (0,8) x 0,7 (0,8) metre;
• HPS 600 – 1,1 x 1,1 metre;
• HPS 1000 – 1,5 x 1,5 metre.

Lambanın ekrana olan mesafesi, lamba şiddetine bağlıdır.

İşte bir ipucu:

• HPS 150 – 20-35 santimetre;
• HPS 250 – 25-45 santimetre;
• HPS 400 – 45-55 santimetre;
• HPS 600 – 55’ten yukarı;
• HPS 1000 – 65’ten yukarı.

Izgaradaki dallar ortadan kenarlara doğru dağıtılmalıdır. Böylece merkezi gövde ekran boyunca yayılır ve daha yeni sürgünler oluşturmaya başlar.

SOG veya “yeşillik denizi” – kenevir yetiştirmenin başka bir klasik tekniğidir. Yöntemin etkinliğini tartışmak zordur çünkü SOG tekniği verimi 2-2,5 katı kadar artırmaktadır. Yöntemin kilit noktası, ana kenevir bitkisini klonlamaktır.

Kenevir bitkisi vejetatif büyüme döneminde sabit olarak tutulur ve bitki büyüdükçe hızlı kök oluşumunu teşvik eden özel bir çözelti içine bitkiden kırpılan sürgünler nakledilir. Daha sonra klonlar yüksek besleyici toprak ile dolu olan kaplara nakledilir ve kök sistemi ve yaprak oluşumu için bir süre vejetatif dönemde tutulur, daha sonrasında ise ışık modu 12/12’ye ayarlanabilir.

Bu yöntemin tüm cazibesi klonların aynı boyutta olmaları ve genotipinde ana bitkinin tüm özelliklerini sahip olmasıdır. Bir metrekarelik alana 20 – 30 klon yerleştirilebilir.

SOG yetiştirme tekniğinin artıları:

• Bitkinin verimini iki kat arttırır. Mevcut yetiştirme alanının rasyonel kullanımı;
• Vejetatif büyüme dönemi normalinden birkaç kat daha azdır, yetiştiriciye büyük çalılar gerekmediğinden klonlar 20 – 30 santimetre yüksekliğe ulaştığında, çiçeklenme dönemine geçiş yapılabilir;
• Kısa döngü – zararlı böceklerin saldırısına uğrama riski daha az;
• Bitkilerin işlenmesi büyük bir çaba gerektirmez, çünkü şimdi yetiştirici büyük bir çalı değil, milyonlarca trikomalarla kaplanmış, sağlam mono merkezi kola elde etmiştir.

LST (low stress training.) Yöntemin kilit noktası kenevir bitkisinin eğitimi (bükmeler, eğmeler)’dir. Bitkinin yaşam döngüsünün başlangıcından itibaren yetiştiriciler merkezi kolayı eğer ve yan dallar büyüdükçe onlar için istenilen çalı şekli oluşturulur. Bu yöntemin avantajı, bitkinin yan ve alt dallarının bolca merkezi kola ile birlikte ışık almasıdır. Bu yetiştirme yöntemi yoğun sömek ve bol miktarda sömek elde etmenize izin verir.

14. Kenevir ne kadar sürede olgunluk zirvesine ulaşır?

Otomatik çiçeklenen kenevir çeşitleri genellikle 55 ila 90 gün arasında değişen yaşam döngüsüne sahipler. Eğer yetiştirici fotoperiyod kenevir çeşidi yetiştiriyorsa, o zaman bu çok daha fazla zaman alacaktır. Vejetatif büyüme dönemi seçilen çeşide bağlı olarak 35 ila 50 gün sürer ve 55 – 90 gün çiçeklenme aşaması için gereklidir.

Dış ortam koşullarında olgunlaşma süresi ve hasat miktarı artar. Filizler mayıs ayında dış ortam şartlarına nakledilir ve çiçeklenme dönemi ağustos ayı sonu eylül ayı başlangıcında başlar.

Günümüzde bitki ıslah uzmanları “erken şafak” kenevir çeşitlerini çıkardı, bu türler eylül ayının başlarında hasat için hazır hale gelmektedir. Verimlilik açısından fotoperiyod kenevir çeşitleri sınıfından daha düşük değiller ve indoor yetiştirme koşulları için uygundur.

15. Hidroponik sistem nedir?

Hidroponik - besin toprağı kullanmadan bitki yetiştirme yöntemidir. Hidroponik yetiştiriciliğinde fideler hücresel, gözenekli mineral yün tipi substrata yerleştirilir. Substrat besin öğelerinin herhangi içeriğine sahip değildir ve sadece filizi sabitlemek için kullanılır. Tüm yararlı mikro elementler tanktaki besin çözeltisi yolu ile doğrudan köklere gönderilir. Çözelti, çeşitli kimyasal elementlerin bir karışımından oluşur. Vejetatif büyüme aşaması için azot ile zenginleştirilmiş bir çözelti kullanılır ve çiçeklenme aşamasında fosfor ve potasyum açısından zengin bir çözelti kullanılır.

Kenevir hidroponik sistemde mükemmel bir şekilde yetişmektedir. Olgunlaşma süresi kısalır ve yoğun sömek oranı önemli derecede artar. Hidroponik tesisatın kullanımı bitkinin yaşam döngüsü kısaldığından, elektrikten yaklaşık %25-30’a kadar tasarruf etmeye yardımcı olur.

Hidroponik sistem artıları:

• Bitki büyük kök sistemi geliştirmek zorunda kalmaz ve bunun için büyük miktarda enerji harcamaz. Bitki gücünün tüm potansiyeli sömekleri şekillendirmeye yönlendirilecektir;
• Kenevir bitkisi suda çözünmüş besleyici mikro elementlerini tamamen emer;
• Kenevir bitkilerinin hasat potansiyeli oldukça artar;
• Hastalık ve parazit riski azalır.

Hidroponik sistemin eksileri:

• Bu yöntem kullanılarak yetiştirilen sömeklerin organik olmamaları. Tüm profesyonel yetiştiriciler yalnıza besleyici substratlarda yetiştirmeyi tercih eder. Toprakta yetiştirilen kenevir bitkisi yüksek kaliteli aromatik tat özellikleri ile karakterizedir;
• Hidroponik sistem kurulumu ucuz değildir;
• Hidroponik sistemde kenevir yetiştiriciliği, yetiştiriciden toprakta yetiştirmekten daha fazla dikkat ve bakım gerektirir;
• Ekstra ekipman satın alma ihtiyacı.

Hidroponik sistemler dünya çapında yaygın olarak kullanılmaktadır. Böyle bir sistem tüm dünyada sebze ve çeşitli yeşillik yetiştirmek, enerji maliyetlerini düşürmek ve tohum verimi artırmak için kullanılmaktadır, ancak sürekli kontrol ve artan bakım gerektirir. Yeni başlayan yetiştiricilerin hidroponik sistemde kenevir yetiştirmesi önerilmemektedir ve toprak üzerinde becerilerini artırmaları tavsiye edilir.

16. Dış ortam şartlarında kenevir ekimi incelikleri nelerdir?

Dış ortam yetiştirme şartlarında yetiştiriciyi büyük hasat ya da tam tersi bir hayal kırıklığı bekleyebilir. Kapalı ortam şartlarında kenevir yetiştiriciliğinin açık hava yetiştiriciliğinden daha zararsız ve kolay olduğunu anlamak gereklidir.

Orta enlemlerde dış ortam şartlarında kenevir ekimi bazı risklerle ilişkilidir. Uzun süreli yağmurlar küf oluşumunu tetikleyebilir ve çeşitli kene ve böcekler, sürekli olarak favorilerinizin canlarını emecekler. Plantasyon için büyük tehlike kokulu bir çalıyı yemeye hayır demeyecek, her türlü salyangoz ve vahşi otçul hayvanlar oluşturmaktadır.

Örneğin tavşanlar yarım saate tüm genç filizleri yiyebilir ve salyangozlar bitkideki tüm yeşilliği büyük bir zevkle yiyecektir.

Vahşi doğa ne kadar öngörülemez de olsa, yukarıdaki sorunlar ana problem ile karşılaştırılamaz – plantasyonun yabancılar tarafından keşfedilmesi. İnan bana en muhafazakâr büyükanne bile, kenevirin nasıl göründüğünü ve koktuğunu biliyor! Rastgele geçen yabancıların bitkinizden bir iki çiçek salkımı koparması sorunların en küçüklerinden, başka birine anlatacak olurlarsa bu daha büyük bir sorun doğurabilir.

Birçok sovyet sonrası ülkede kenevir bitkisi yasa dışı konumunu korumaktadır, bu nedenle acemi yetiştiricinin plantasyon yerini mantar veya meyve toplayıcıların veya herhangi yerleşik alandan olabildiğince uzakta seçmesi gerekmektedir. En iyi çayır bitkinin günün ilk ve son ışıklarına kadar, güneşten faydalanabilecekleri yer olur.

Plantasyon için yer seçiminde, bitki sulama gereksinimlerini dikkate alınmalıdır. Bir çalı ve 10 – 20 çalının su gereksinimi oldukça farklıdır. Bu nedenle göl veya nehir, orman dere yakınındaki yerleri seçmek daha iyidir.

Kenevir bitkisini sonuçta “yağmur yağacak” umuduyla dış ortama dikmek pek iyi bir fikir olmayabilir. En şiddetli yağmur bile toprağı 12 – 15 santimetreye kadar nemlendirebilecek ve bitkinin kökleri 25 -30 santim derinliğinde olacaklar. Bu nedenle dış ortam şartlarında kenevir dikiminde haftada en az 2 kez bitkiyi sulamaya hazır olmalısınız.

Bitki plantasyonuna giderken aynı yolları kullanmamanız ve varlığınıza dair izler bırakmamalısınız: izmaritler, plastik kapaklar vb. şeyleri etrafa saçmanız tavsiye edilmez.

Önemli! Eğer dış ortam şartlarına birden fazla bitki dikmeyi planlıyorsanız, birkaç farklı plantasyon yapmak daha iyidir. Eğer biri saldırıya uğrar veya keşfedilirse, diğer iki bitkiniz muhtemelen güvende olacaklar. Tüm yumurtaları bir sepete koymayın!

17. Dış ortam koşullarında yetiştiriciliği için hangi tohumlar daha uygundur?

Bu sizin ilk yetiştirme deneyiminiz ise, otomatik çiçeklenen kenevir çeşitlerini seçmek daha iyi olacaktır. Bitkilerin boyutu nadiren 100 – 120 santimetreyi aştığından yabancıların ilgisini çekmezler. Bazı otoçiçeklenen kenevir çeşitleri maksimum 60 – 80 santimetre bitki boylarına sahipler. Böyle çalılar yüksek çimde gözükmeyecektir ve rastgele oralardan geçen çoban veya mantar toplayıcısının gözüne çarpmayacaktır.

Tohum seçerken kenevir çeşidinin “koku” özelliklerine dikkat etmeniz gerekir. Hem zayıf kokulu çeşitler hem de 100 metreden kokusunu duyurabilen kenevir çeşitleri bulunmaktadır. Uzun yıllara dayanan tecrübelerden cüce boyutlarına rağmen “beyaz rus” kenevir çeşidinin kokusu 70 ila 100 metre yarıçapta hissedilebilirken, Amnesia kenevir çeşidinin kokusu ancak 5 – 6 metreye kadar yayılacak ve şüpheci komşularınızın ilgisini çekmeyecektir.

Yetiştirici fotoperiyodlu kenevir çeşitlerinden yana tercihini yapar ise, bitkilerin açık havada 200 santimetre boyutunu aşabileceğinin bilincinde olmalıdır, bu nedenle daha sessiz bir yer veya daha düşük dereceli çeşitler seçmelisiniz.

Otomatik çiçeklenen kenevir çeşitleri tercih ederek yetiştirici sezon başına 3 dalga halinde hasat toplayabilecek, ilk dalga mayıs ayında, ikinci haziran ayında ve sonuncusu da temmuz ayında ekim yaparak birden fazla ürün toplayabilirsiniz.

Uzun çiçeklenme dönemine sahip kenevir çeşitleri tercih edilmemelidir. Örneğin Avrupa’nın kuzey bölgelerinde otoçiçeklenen ve erken şafak bitkiler dışında, başka bir şey büyütmek mümkün değildir. Tabii ki de bitki ıslah uzmanlar boş oturmuyor ve her yıl kuzey iklimine uyarlanmış yeni çeşitler üretmeye devam ediyorlar.

Fotoperiyod kenevir çeşitleri satın almaya karar verdiğinizde, çiçeklenme süresinin 8 hafta sürdüğü kenevir çeşitlerini tercih etmek daha iyidir. 10 – 12 haftalık çiçeklenme dönemine sahip kenevir çeşitleri ekim ayı sonunda veya kasım ayı başlarında olgunluk zirvesine ulaşır. Bu zamanda birçok bölgede donlar başlar ve bu da bitkinin ölümüne sebebiyet verir. Tabii ki yetiştirici uzun yaz aylarına sahip enlemlerde yaşıyorsa, çiçeklenme döngüsü hakkında endişelenmesine gerek yoktur.

18. Dış ortam yetiştirme şartlarında besleyici toprak ve ekim için çukur hazırlanması?

Ekim için besleyici toprağın ve ekilecek çukur hazırlanması sorusuna, önceden sorumlu ve ciddi bir şekilde yaklaşmanız gerekir. Eğer otomatik çiçeklenen kenevir türlerinden yana seçiminizi yaptıysanız, bitki kök sistemi 15 – 20 litrelik çukur ile yetinebilir. Dış ortam şartlarına fotoperiyod kenevir çeşidini dikmek için ise en az 25 – 30 litrelik çukurlar açmanız gerekecek.

Çukur kürekle kazılır ve doğrudan içinde toprak karışımı hazırlanır. Eğer çalı büyüme sürecinde gübreleme planlanıyorsa, vermikülit ve humus ile karıştırılmış ısırgan otu altından alınacak toprak ile karıştırılabilir. Humus yerine komposto toprağı veya at gübresi kompostu kullanabilirsiniz.

Kenevir bitkisini gübrelememeyi düşünüyorsanız veya az miktarda planlıyorsanız, besleyici substrat karışımı hazırlığına daha ciddi bir şekilde yaklaşmalısınız. Hazır mağaza toprağı satın alabilir veya kendiniz hazırlayabilirsiniz. Bu aşamada besleyici toprağın kenevir büyümesi için gerekli eser elementlerin tek kaynağı olduğunu unutmamalıyız. Profesyonel bitki yetiştiricileri humus, hindistancevizi torfu, vermikülit, dolomit kireci ve komposto toprağı karışımı kullanır. Ayrıca besleyici substrata iki tane at granülü ilave edebilirsiniz.

Sokaktan herhangi bir toprak ekim için uygun değildir ve doğal toprağa ormanda bitki etkimi, tamamen başarısızlığa mahkûm edilir. Yetiştiricinin besleyici toprak karışımı hazırlamaya imkânı yoksa, ısırgan otu yetişen yerler bulması ve oraya ekim gerçekleştirmesi önerilir. Böyle bir toprak kenevir yetişimi için uygundur ve büyüme sürecinde gübreleme yapılırsa, hasat çok etkileyici olabilir.

Boş ve kumlu toprağa kenevir bitkisinin dikmenin bir anlamı yok. Böyle bir toprak türü nemi biriktirmez ve yeterli miktarda besin elementleri içermez.

Not! Sulama ihtiyacınızı azaltmak için, hidrojel yardım edebilir. Çukurları besleyici toprak ile dolduran uzman yetiştiriciler, çukurun ortasına 1,5-2 litre kadar hidrojel eklerler. Bu mucize malzeme nemi biriktirebilir ve kuraklık döneminde nemi doğrudan kenevir köklerine ulaştırabilir. Hidrojel kullanımı sulama sıklığını %30-40 oranında azaltır.

19. Kenevir dış ortama ne zaman ekilir?

Kenevir bitkisini dış ortamda yetiştirmenin ana unsuru, stabil gece hava sıcaklığıdır. Eğer bitkileri soğuk nisan aylarında dış ortama ekerseniz o zaman hasadı beklemek değil, bitkileriniz nasıl çiçek açtığını bile göremeyeceksiniz. Optimal gösterge +10 – 15 santigratlık sabit gece sıcaklığı olarak kabul edilir.

Uzmanlar iklim şartlarına göre hareket etmektedir, gündüz hava sıcaklığı 15 santigrat altına düşmediği zamanlar, ekim için uygun zamandır. Sizin bölgenizde böyle yaz şartları daha oluşmadıysa, tüm fideleri yok edecek olan don olasılığı büyüktür.

20. Bitki hastalanabilir mi?

Kenevir bitkisi hastalıkları genellikle iklim koşulları veya toprakta bulunan mikro elementlerin fazlalığı/eksikliği ile ilişkilidir. İlk durumda küf ve mantar hastalıkları aşırı nemden kaynaklanabilir, ancak ikinci seçenekte daha ayrıntılı olarak duracağız.

Her acemi yetiştirici “bitkisine dikkat” göstermek için ona gübre ve çeşitli katkı maddeleri şeklinde maksimum besin öğeleri vermek için, içlerinde yanan bir arzuya sahipler ancak bunu yapmamalısınız. Besleyici toprak halihazırda herhangi bir katkı maddesi gerektirmeyen, çok miktarda azot/fozfor/potasyum içerebilir. Bitkilerin sadece dikildiği topraktan kimyasal yanık aldıkları vakalar bulunmakta.

Tabii ki unsurların eksikliği de kenevir bitkisinin hastalığına neden olabilir, ancak eksikliği, fazlalığı “yıkamaktan” çok daha kolaydır. Aşağıda en yaygın kenevir bitkisi hastalıklarla (eksikliklerle) bir tablo verilmiştir:

21. Zararlı böceklerle nasıl başa çıkarız?

Zararlı küçük parazitler ve kan emiciler, birçok yetiştiricinin canını sıkmıştır. Bu küçük vampirler kenevir bitkisinden tüm yaşam sıvılarını emebilir ve tehlike sadece dış ortam şartları için değil, aynı zamanda kapalı yetiştirme ortamları için tehdit oluşturabilir.

Zararlı böceklere karşı korunmak için önleyici tedbir, eklembacaklıları fark etmek için bitkinin sürekli incelenmesidir. En tehlikeli zararlılar ve kenevir bitkisinin ölümüne yol açabilecek olan parazitleri tanımak her yetiştiricinin bilmesi gereken şeydir.

Bu zararlı iki eşleştirilmiş inci kanadı olan küçük bir güvedir (2-3mm). Beyaz sinek bir toz tabakası ile sarılmış gibi görünen sarı vücuda sahip. Bu böcek yeşilimsi bir renge sahip olan ve kenevir yapraklarının tonlarıyla aynı olan, uzatılmış larvalar bırakırlar. Beyaz sinek yaprağın alt bölümüne saldırır ve kendisini kenevir suyu ile besler.

Böcek saldırısından sonra yaprakların yüzeyinde bazı mantar türlerinin oluşumuna tetikleyebilecek olan yapışkan salgılar kalır. Saldırıdan sonra kenevir bitkisinin yapraklarında soluk turuncu lekeler oluşur ve kısa süre içinde yapraklar ölür.

Beyaz sinek neden kenevir bitkisine saldırır:

Böcek sıcaklık ve nemi çok seviyor bu nedenle growbox onun için oldukça uygun.

Beyaz sineğe karşı koruyucu önlemler:

• Growbox’ta nem kontrölü;
• Çalılar arasındaki mesafeyi korumak;
• İyi havalandırma sistemi;
• Bitkinin kalıcı bağışıklık geliştirmesine izin verecek, besleyici toprak.

Düşman atağa geçtiyse ne yapmalı?

• Growbox içinde böceklere karşı velcro yapışkan bantlar asmak;
• Yaprakların düzenli göz ile muayenesi;
• Kenevir yapraklarını pülverizatör yardımı ile sabun çözeltisi veya sarımsak infüzyonu ile püskürtülmesi.

Bu zararlı 3 mm boylarında küçük bir böcektir. Doygun yeşil ve bakır tonları renklerine sahiptir. Böcek kenevir bitkisinin yapraklarının arkasına yumurtalarını bırakır. Larvalar doygun sarı renge sahip. Yumurtadan çıkan böcekler kenevir kök sistemine aktif olarak saldırmaya başlar ve ölümcül hasara neden olabilirler.

Pireler kurak iklimi sever ve bırakılan larvalar sıfırın altındaki sıcaklıklarda bile hayatta kalabilir.

Pireye karşı koruma:

Kenevir gelişiminin erken aşamasında pirelerin ortaya çıkmasını önlemek için, bitkinin vejetatif aşamasında, yetişme için uygun koşullar yaratmanız önerilir:

• Vejetatif büyüme için yeterli besleyici toprak veya gübre;
• Böcek ilacı kullanımı;

Pülverizatör yardımı ile bitkilerinizi ilaçlayabilirsiniz.

Bu böcekler oldukça küçüktür ve çıplak gözle ancak kenevir bitkisinin yaralanmasının en geç aşamalarında fark edilebilirler. Bu noktada çalı küçük siyah noktaların hareket ettiği, şeffaf örümcek ağı tarafından sarılı olabilir.

Kene saldırısını tanımlamak zor bir iş değil. Saldırıdan sonra yapraklarda sarımsı noktalar kalır. Böcekler yapraklara ve saplara yapışarak, bitkilerin tüm suyunu emer.

Ne tür keneler bulunmakta:

Kene türünün en yaygın zararlıları şunlardır: siklamen ve örümcek akarları.

Siklamen akarı o denli küçük ki, sadece mikroskop yardımı ile görebilirsiniz. Yaprakların iç yüzeyinde, küçük toz birikintilerine benziyorlar. Bu böcekler bitkilere kurak dönemde ve nispeten yüksek nem altında saldırır ve oldukça mükemmel bir şekilde çoğalırlar.

Örümcek akarı daha kurak dönemlerde gelişir ve çoğalmasını önlemek için kenevir çalısını püskürtücü yardımı ile zaman zaman olarak sulamanız gerekir. Örümcek akarları ultraviyole ışınlarına tahammül etmez, bu nedenle uzman yetiştiriciler bazen kenevir çalılarına UV ışınlama yaparlar.

Keneyi nasıl yeneriz:

• Piretrum çözeltisi ile kenevir yapraklarını püskürtme;
• Kene saldırı aşaması kritik ivme kazanırsa, o zaman yardımınıza NeemAzal T/S gelecek;

Kenevir bitkisinin yaşam sıvılarını emebilecek birçok çeşit parazit vardır. Bu listeye şunlar dahil edilebilir:

• Danaburun (Gryllotalpa);
• Cırcırböcekleri;
• Sciaridae sinekleri;
• Tırtıllar;
• Salyangozlar;
• Unlu bitler;
• Sümüklü böcekler;
• Trips.

22. Kenevirin hasada hazır olduğunu nasıl anlarım?

Hasat anı, her kenevir yetiştiricisinin doruk noktasıdır. Stresler ve bitki sulama zahmetleri artık arkada kaldı. Bitki potansiyelini ortaya çıkardı, milyonlarca trikomlarla kaplı ve yeşil yaprakları hafif kurumuş. Önemli bir soru kalır: bitki hasada hazır mı?

Kenevir bitkisinin olgunlaşması ekilen kenevir çeşidi bağlı olarak farklılık gösterir. Farklı kenevir çeşitleri arasındaki zaman farkı sadece günler ile değil, aynı zamanda haftalar ile de değişiklik gösterebilir. Hasat için doğru zamanı seçtikten sonra, yetiştirici maksimum THC içeriği ve mükemmel aroma tat özellikleri ile kokulu ve son derece aktif sömekler alacak.

Kenevir bitkisinin olgunluk zirvesinin ana göstergesi, tohum üreticisinin paket üzerinde belirttiği süre değil, daha çok çalının fizyolojik özellikleri olarak kabul edilir. Doğru anı belirlemek için yetiştirici büyüteç yardımı ile trikomlara bakması gerekir.

Kehribar tonları olmayan hafif bulanık kristaller, kenevirin içindeki psikoaktif maddelerin yüksek konsantrasyonuna işaret eder ve hasat hazırlığı için yetiştiriciye sinyal verir. Bulanık kehribar trikomaların sonraki aşaması, THC’nin oksitlenmeye ve parçalanarak CBD’ye dönüşmeye başladığını gösteriyor. Böyle bir esrar hafif kompusifliğe sahip, derin yatıştırıcı etkiye sahiptir. İkinci ana fizyolojik işaret, kenevir bitkisinin pistillum görünümleri. Çoğu V şeklindeki bıyıklar koyulaşmalı ve kahverengimsi bir renk kazanmalıdır.

Yetiştiriciler arasında her zaman gurmeler olacak. Bazıları stone etkiye neden olan fazla olgunlaşmış kenevir tercih eder ve diğerleri trikomalar süt rengine ulaştığında hasat eder. Bu dönemde toplanan sömekler öfori ve artan iletişim isteği ve yüksek high etkisine neden olacağı düşünülmektedir.

Deneyim ile birlikte kenevir olgunluk zirvesini belirlemenize yardımcı olacak içten bir his gelecek. Deneyim mevcut değilken, kenevir bitkisini klasik şemaya göre hasat edilmesi önerilir: %50 – 60 trikomaların kehribar rengi kazandığı zaman.

23. Hasat nasıl toplanır?

Hasat öncesi yetiştirici tüm kimyasal gübrelerin ve besleyici takviyelerin çalının bünyesinde toplandığını ve şüphesiz olarak kenevir tadı üzerinde önemli bir etkisi olacağına akılda bulundurması gerekir. Kenevir bitkisini hasat öncesi arındırmak için, planlanan hasattan en az on gün önce gübreleme işlemlerini kesmeniz önerilmektedir. Bu zamanda çalıyı düzenli olarak temiz veya distile su ile sulamanız gerekir. Kenevir yetiştiriciliği için saksı kullanırken, 1/9-1/10 sıvının drenaj deliklerinden çıkması için su ile sulanmalıdır.

Eğer kenevir bitkisi hidroponik sistemde yetiştiriliyorsa, su çözeltisi temiz su ile değiştirilmelidir.

Hasattan birkaç gün önce sulama tamamen durdurulur veya en aza indirilir. Bu teknik bitkinin nemini kaybetmesi için kullanılır. Bu kurutma sürecini hızlandırır ve aynı zamanda reçine salınımını artıracaktır.

Hasat için bitki hazırlığının son aşaması, çalıyı 1 – 3 gün boyunca tamamen karanlıkta bırakmaktadır. Tam karanlıkta çalı stres yaşayacak ve rekor miktarda yapışkan reçineyi serbest bırakmaya başlayacaktır. Dış ortam koşullarında böyle bir prosedür uygulamak sorunlu hale gelir, ancak kapalı ortam şartlarında bu oldukça mümkündür.

24. Kenevir bitkisi nasıl kurutulmalı?

Yetiştiricilerin doğru hasat ve kurutma ile ilgili görüşlerini paylaşan birkaç çeşit “okul” veya “tercih grupları” vardır.

İlk grupta hasat konusuna çok sorumlu bir şekilde yaklaşmayı tercih eden “klasik” yetiştiriciler bulunmakta, bitki kurutma tarifleri bir ila üç ay sürebilir. Genellikle klasik kenevir toplama/kurutma taraftarları, kenevir bitkisinin kök sistemi ile birlikte çıkarmayı ve çalının tek bir yaprağını ayırmadan, bütün olarak kurutmayı tercih ederler. İnançları açıktır çünkü bitki kökünden kesilmiş veya kökü ile birlikte sökülmüş olsa bile, yaşamaya devam etmektedir.

Bitkinin toprakta tükettiği besin öğelerinin eksikliği nedeniyle, kenevir yapraklardan, şeker bakımından zengin kök sisteminden ve saplardan en yararlı olanı tüketmeye başlar. Ve kurutma sırasında tüm bu kullanışlı elementler, sömeklere geçer. Böylece yetiştirici bitkinin doğal olarak kurumasına izin verir. Kök sisteminde bulunan bol miktarda şeker, dumana özel bir sertlik verebilir, ancak sömekler doğru bir şekilde hazırlandıktan sonra kaybolur.

Bu şekilde kurutulmuş bitki inanılmaz derecede hoş bir tada sahiptir ve etkisi kesilmiş veya öğütülmüş bir sömek ile kıyaslanamaz. Bu teknik organik ortamda ve doğal gübre kullanılarak yetiştirilen kenevir bitkileri için önerilmektedir.

İkinci grup kenevir bitkisini daha saksıda dururken, hızlı bir çalı manikürleme taraftarlarını içerir. Genel olarak yetiştiriciler çalıyı keser ve daha sonra manikürler veya tam tersi. Bazı kenevir yetiştiricileri ek olarak her şeyin daha hızlı kuruması için, çalı dallarını aralarlar. Bu tür yöntemler ticari kenevir üreticilerine daha uygundur, ilk kez kokulu kenevir bitkisi yetiştiren, acemi yetiştirici için pek iyi bir yol değildir.

Tabii ki kurutma yönteminin seçimi yetiştiricilere kalmıştır, ancak ilk ürünü bütün olarak kurutulması önerilir.

Kaliteli kenevir kurutmanın ana koşullarından biri, sabırdır. Kenevirin kuruması hızlı olmak zorunda değildir. Her bir sömek yavaş yavaş ve eşit nem miktarını serbest bırakmalıdır. Eğer sömeklerin dış yüzeyi çok hızlı bir şekilde kurutulursa (yüzeysel kurutma), sömeklerin orta kısımlarını kurutmak daha da zor olacaktır. Kurutma esnasında kenevir kendi ağırlığının %70 – 80’ni kaybetmelidir – bu miktar çalıda bulunan su miktarıdır.

Kenevir kurutulması planlanan oda iyi havalandırılmış olmalıdır. Hava fan/klima veya doğal yollar ile sürekli olarak yenilenmelidir. Kurutma ortamı için ana gereklilik tam karanlık ve kuruluktur. Kenevirin kurutulacağı ortamın nem seviyesi %40 -50 civarında olmalıdır. Tabii ki gece nem artacak, ancak bitkinin saplarındaki tüm biyokimyasal süreçleri tamamlaması için bu gereklidir. Güneş ışığı THC’yi yok eder, bu nedenle tam karanlık gereksinimine ciddiyetle yaklaşmak gerekir.

Ortam içerisindeki hava sıcaklığı +18 – 25 santigrat aralığında olmalıdır. Yüksek sıcaklık ve düşük hava nemi ile ürün çok hızlı bir şekilde kuru ve aşırı nem ve serinlik ile küf ve mantar oluşumu riskleri vardır.

Kenevir kurutma işlemi içim growbox, kiler veya çatı oldukça uygun bir yer olur.

25. Sömek tedavisi nedir ve nasıl yapılır?

Sömekleri tedavi etmenin temel amacı, kurutulan sömeklerin içindeki artık kalan nemin alınması ve her türlü kimyasal süreci tamamlamasına yardımcı olmaktır. Tedavi sürecinde bitmiş ürünün kısmi fermentasyonu vardır ve bu da nihai ürün aroma tat kalitesi üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir.

Sömekleri bekletmek (tedavi etmek) için kullanılacak hazne sıkı kapaklı beş litrelik cam kavanozlardır. Böyle hazneler sömeklerin tamamen kurumasına izin vermez ve kıyımında tozlaşmasını önleyecektir. Keneviri özütleme sürecinde az nem ve temiz hava (oksijen) gereklidir.

Tedavi süresi sömeklerin ve kurutma ortamının şartlarına bağlı olarak 2 hafta veya 2 ay kadar sürebilir. Sömekleri tedavi süreci nihai ürünün lezzetini ve aktivitesini belirgin bir şekilde geliştirir. Yetiştiriciden gereken tek şey, talimatlara uymaktır.

Sömeklerin tedavi aşamasına gelip gelmediklerini anlamak oldukça basittir. Çalının en ince sapını bükmek yeterlidir. Eğer kırıldığında çıngıraklı bir ses veriyorsa, o vakit zaman gelmiştir. Daha kalın saplar gevrek olmamalıdır.

Sömekler dallardan ayrılır ve kavanoz hacminden yaklaşık 2/3 boşluk bırakarak, sızdırmaz cam kaba doldurulur. Sömekleri tıkıştırmanız/preslemeniz gerekmez. Şimdi sömekleri karanlık ve soğuk bir yere nakledebilirsiniz. Bu amaçlar için buzdolabının sebze bölümü veya kiler oldukça iyidir.

Yetiştiricinin bir sonraki görevi kenevirin kuruması için mümkün olduğunca uzun süre vermesidir. Kapalı bir kapta sömekler iç katmanlarında kalan nemi tüm sömek yüzeyine eşit bir şekilde dağıtır ve sömeklerin yüzeyi hafifçe yumuşar ve nemlenir. Bu süreçte kavanozların duvarlarında buharlaşma oluşacaktır. Sömeklerde küf oluşumunu önlemek için, kavanozlar günde bir iki kez havalandırılmalı ve içindeki sömekleri hafifçe çalkalanmalıdır.

Sömeklerin kuruması için ideal hava nemi %55-65’tir. Nem seviyesini izlemek için kavanoza hidrometre yerleştirebilirsiniz.

Sömeklerin hazırlığı ağırlığına göre belirlenebilir. Tartı çalı kesildikten sonra orijinal ağırlığının %25’nde net gösteriyorsa, ürünün hazır olduğu söylenebilir.

26. Kenevir sömekleri nasıl muhafaza edilmeli?

Kalite kaybı olmadan kenevir sömeklerin lezzetini korumak için, sıkıcı kapatılmış kapların yanı sıra, vakum kaplar ve torbalar da yardımcı olacaktır. Vakum torbaların tek dezavantajı kenevir sömeklerine taşınan, plastiğin yabancı kokusudur. Kenevir sömeklerini tam karanlıkta ve serin yerlerde muhafaza etmeniz gerekir.

Uygun koşullar altında sömekler tatlarını ve psikoaktivitelerini kaybetmeden 7 yıla kadar saklanabilir. Uzun süre depolamada sativa kenevir çeşitleri biraz daha yumuşak hale gelebilir ve en saf high etkisini elde edebilir. Pahalı şarap gibi kenevir yaşla birlikte, sadece daha iyi olur ve paranoyaklık, çarpıntı ve diğer yan etkiler şeklindeki tüm olumsuz etkileri en aza indirilir.

İndica kenevir çeşitlerinin uzun süre depolanması, sömeklere neredeyse hiç yansımıyor. Etki biraz azalır, ancak önemli ölçüde değil.

Sadece doğru hazırlanmış kenevir hasadı uzun süre saklanabilir ve etkisi ile memnun edebilir.